Αυτός που πήγε πολύ μακρυά

Πολλοί είναι αυτοί που θα συμφωνήσουν με την άποψη πως ο Άνθρωπος των καιρών μας έχει αποκοπεί από τη χαρά της ζωής και έχει εγκλωβιστεί σε έναν μη-φυσικό βίο γεμάτο άγχος, ενοχές και πόνο. Ο Frank Halton αποφάσισε να αναζητήσει την πηγή της πρωταρχικής χαράς και για το σκοπό αυτό εγκατέλειψε το Λονδίνο και την καριέρα του ως ζωγράφος και κατέφυγε στην αγγλική εξοχή. Εκεί, μέσα στο δάσος και δίπλα στο ποτάμι, κατάφερε να αποκαταστήσει τους σπασμένους δεσμούς με την Φύση και να έρθει πιο κοντά στην μυστική ουσία της. Και μια μέρα, καθώς ρέμβαζε στην άκρη του ποταμιού, άκουσε την απόκοσμη μουσική: τον αυλό του θεού Πάνα, την φωνή του φυσικού κόσμου που μας περιβάλλει...

Ο Frank κατάλαβε πως σύντομα θα είχε την ευκαιρία να γίνει μάρτυρας μιας τρομερής αποκάλυψης: θα έβλεπε τον ίδιο τον Πάνα, θα του φανερωνόταν η αρχέγονη φυσική δύναμη. Όμως η δύναμη αυτή δεν ταυτίζεται αποκλειστικά με την χαρά και την ζωή αφού η Φύση έχει και μια σκοτείνη πλευρά που συνδέεται με τον θάνατο, τον πόνο και την αποσύνθεση. Όταν ο Frank Halton συνειδητοποίησε την φοβερή αυτή αλήθεια ήταν πολύ αργά. Είχε ήδη πάει πολύ μακρυά για να κάνει πίσω...

Ο Frank Halton παραμέρισε το πέπλο που χωρίζει τον κόσμο μας από τον αληθινό κόσμο και αναζήτησε τις μυστηριώδεις δυνάμεις που βρίσκονται στον πυρήνα όλων των πραγμάτων. Ο κερασφόρος θεός του φανερώθηκε και ο αναζητητής πλήρωσε το τίμημα. Πέρα από τα προστατευτικά τείχη που έχει υψώσει γύρω μας ο μοντέρνος πολιτισμός και την ασφάλεια που αυτά μας προσφέρουν, το Άγνωστο εξακολουθεί να παραμονεύει. Αλλά λίγοι γοητεύονται από αυτό και ελάχιστοι έχουν το θάρρος να το αντιμετωπίσουν.

The Man Who Went Too Far: ο Frank Halton στo ομώνυμο διήγημα του E. F. Benson. Μια ξεχωριστή παράξενη ιστορία που φέρνει στο μυαλό το The Great God Pan του Arthur Machen.

Edward Frederic Benson (1867-1940): ξεχασμένος άγγλος συγγραφέας διηγημάτων τρόμου (και όχι μόνο). Ο Lovecraft εκτιμούσε ιδιαίτερα το The Man Who Went Too Far.