Πηγή: Savage Sword of Conan #123
Κυριακή 24 Απριλίου 2011
Παρασκευή 22 Απριλίου 2011
Βιβλία...
Παραδέχομαι πως η ξερή βιβλιοπαρουσίαση αποτελεί κάπως τετριμμένο θέμα για ανάρτηση αλλά μιας που τώρα τελευταία είχα αρκετό ελεύθερο χρόνο και διάβασα κάποια αξιόλογα βιβλία, πιστεύω πως θα είχε ενδιαφέρον μια σύντομη αναφορά σ' αυτά. Η βιβλιοθήκη του Κιμμέριου λοιπόν, ανοίγει τις πύλες της:
1) Κ. Α. Σμιθ - Το Ταξίδι του Βασιλιά Γιουβόραν (Αίολος)
Ο Κ. Α. Σμιθ δεν χρειάζεται συστάσεις. Τον θεωρώ από τους σπουδαιότερους συγγραφείς του χώρου και δηλώνω φανατικός πιστός του γκροτέσκου fantasy με στοιχεία τρόμου που -κυρίως- έγραφε. O συγκεκριμένος τόμος περιέχει επτά διηγήματα σε μετάφραση του γνωστού Θωμά Μαστακούρη. Τόσο ο συγγραφέας όσο και ο μεταφραστής αποτελούν εγγύηση για την αξία του βιβλίου αλλά υπάρχει και ένα πρόβλημα: πολλές ιστορίες έχουν μεταφραστεί ξανά στα ελληνικά. Εγώ τουλάχιστον, είχα ξαναδιαβάσει πέντε από αυτές. Ωστόσο, αν κάποιος δεν έχει επαφή με το έργο του Σμιθ, τότε αξίζει να αποκτήσει τη συγκεκριμένη συλλογή και μόνο για το μνημειώδες Η επιστροφή του μάγου που αποτελεί μια από τις σπουδαιότερες ιστορίες τρόμου όλων των εποχών (μεγάλη κουβέντα αλλά έτσι είναι). Επιπλέον η συλλογή περιέχει και άλλες δύο εξαιρετικές ιστορίες, το Ο θάνατος του Μαλιγκρίς και το (πρώτη φορά μεταφραζόμενο στα ελληνικά) Ο κολοσσός του Ιλούργκν. Υπάρχουν και ατυχείς επιλογές όπως το Η αόρατη πόλη που δεν μου άρεσε ή το Ο νεκροφάγος στη θέση του οποίου θα μπορούσε να βρίσκεται μια πιο δυνατή ιστορία. Ωστόσο, πιστεύω πως δεν υπάρχει περίπτωση να μην σας ικανοποιήσουν τα δαιμονικά και παράδοξα οράματα του Σμιθ.
2) Neil Gaiman - Το Βιβλίο του Νεκροταφείου (Οξύ)
Ο μικρός Καν μεγαλώνει σε ένα παλιό νεκροταφείο υιοθετημένος από τα φαντάσματα των ανθρώπων που έχουν θαφτεί εκεί. Προστάτης του είναι ο μυστηριώδης Σίλας που κυκλοφορεί μόνο τα βράδια και δεν έχει αντανάκλαση στον καθρέφτη. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου παρακολουθούμε τις περιπέτειες του Καν, τις συναντήσεις του με παράξενα υπερφυσικά πλάσματα, τις πρώτες του επαφές με τον κόσμο των ζωντανών και την τελική αναμέτρηση με τον άνθρωπο που δολοφόνησε την οικογένεια του. Ο Gaiman μας χαρίζει μια συγκινητική αφήγηση για την παιδική ηλικία και την ενηλικίωση, μέσα από το πρίσμα μιας ιστορίας φαντασίας. Στα συν και η πολύ προσεγμένη έκδοση. Υπάρχει κάποιο αρνητικό στοιχείο; Ναι: το βιβλίο θα μπορούσε να είναι πιο σκοτεινό αλλά μάλλον ο Gaiman στόχευε σε πολύ νεανικό κοινό. Πιο πολύ παιδική φαντασία παρά ιστορία για ενήλικες.
3) Philip K. Dick - Ubik (Tόπος)
To Ubik είναι ένα από τα πιο γνωστά έργα του μεγάλου Philip Dick. Αν και χαρακτηρίζεται ως έργο επιστημονικής φαντασίας, ο χαρακτηρισμός είναι λίγο παραπλανητικός αφού βασικό του θέμα δεν είναι τα διαστρικά ταξίδια ή οι επαφές με εξωγήινους πολιτισμούς αλλά η φύση της πραγματικότητας και η αντίληψη που έχουμε γι' αυτή. Δεν θα γράψω κάτι για την υπόθεση πέρα από το ότι αλλιώς ξεκινάει το βιβλίο και αλλού καταλήγει. Αν δεν το έχετε κάνει ήδη, αναζητήστε το Ubik το οποίο ούτως ή άλλως είναι πανταχού παρόν. Και καλού-κακού ρίχτε και μια ματιά στα κέρματα και τα χαρτονομίσματα που κουβαλάτε στις τσέπες σας...
Κλείνω με τα λόγια του μάγου: "... Μα το Νεκρονομικόν είχε δίκιο... Και ο Χέλμαν Κάρνμπι το γνώριζε. Με προειδοποίησε πριν τον σκοτώσω, μου είχε πει πως θα γύριζε πίσω - ακόμα και σε αυτή την κατάσταση."
Υπάρχει κάποιο ηθικό δίδαγμα; Βεβαίως! Πως το Νεκρονομικόν έχει πάντα δίκιο! Hail!
1) Κ. Α. Σμιθ - Το Ταξίδι του Βασιλιά Γιουβόραν (Αίολος)
Ο Κ. Α. Σμιθ δεν χρειάζεται συστάσεις. Τον θεωρώ από τους σπουδαιότερους συγγραφείς του χώρου και δηλώνω φανατικός πιστός του γκροτέσκου fantasy με στοιχεία τρόμου που -κυρίως- έγραφε. O συγκεκριμένος τόμος περιέχει επτά διηγήματα σε μετάφραση του γνωστού Θωμά Μαστακούρη. Τόσο ο συγγραφέας όσο και ο μεταφραστής αποτελούν εγγύηση για την αξία του βιβλίου αλλά υπάρχει και ένα πρόβλημα: πολλές ιστορίες έχουν μεταφραστεί ξανά στα ελληνικά. Εγώ τουλάχιστον, είχα ξαναδιαβάσει πέντε από αυτές. Ωστόσο, αν κάποιος δεν έχει επαφή με το έργο του Σμιθ, τότε αξίζει να αποκτήσει τη συγκεκριμένη συλλογή και μόνο για το μνημειώδες Η επιστροφή του μάγου που αποτελεί μια από τις σπουδαιότερες ιστορίες τρόμου όλων των εποχών (μεγάλη κουβέντα αλλά έτσι είναι). Επιπλέον η συλλογή περιέχει και άλλες δύο εξαιρετικές ιστορίες, το Ο θάνατος του Μαλιγκρίς και το (πρώτη φορά μεταφραζόμενο στα ελληνικά) Ο κολοσσός του Ιλούργκν. Υπάρχουν και ατυχείς επιλογές όπως το Η αόρατη πόλη που δεν μου άρεσε ή το Ο νεκροφάγος στη θέση του οποίου θα μπορούσε να βρίσκεται μια πιο δυνατή ιστορία. Ωστόσο, πιστεύω πως δεν υπάρχει περίπτωση να μην σας ικανοποιήσουν τα δαιμονικά και παράδοξα οράματα του Σμιθ.
2) Neil Gaiman - Το Βιβλίο του Νεκροταφείου (Οξύ)
Ο μικρός Καν μεγαλώνει σε ένα παλιό νεκροταφείο υιοθετημένος από τα φαντάσματα των ανθρώπων που έχουν θαφτεί εκεί. Προστάτης του είναι ο μυστηριώδης Σίλας που κυκλοφορεί μόνο τα βράδια και δεν έχει αντανάκλαση στον καθρέφτη. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου παρακολουθούμε τις περιπέτειες του Καν, τις συναντήσεις του με παράξενα υπερφυσικά πλάσματα, τις πρώτες του επαφές με τον κόσμο των ζωντανών και την τελική αναμέτρηση με τον άνθρωπο που δολοφόνησε την οικογένεια του. Ο Gaiman μας χαρίζει μια συγκινητική αφήγηση για την παιδική ηλικία και την ενηλικίωση, μέσα από το πρίσμα μιας ιστορίας φαντασίας. Στα συν και η πολύ προσεγμένη έκδοση. Υπάρχει κάποιο αρνητικό στοιχείο; Ναι: το βιβλίο θα μπορούσε να είναι πιο σκοτεινό αλλά μάλλον ο Gaiman στόχευε σε πολύ νεανικό κοινό. Πιο πολύ παιδική φαντασία παρά ιστορία για ενήλικες.
3) Philip K. Dick - Ubik (Tόπος)
To Ubik είναι ένα από τα πιο γνωστά έργα του μεγάλου Philip Dick. Αν και χαρακτηρίζεται ως έργο επιστημονικής φαντασίας, ο χαρακτηρισμός είναι λίγο παραπλανητικός αφού βασικό του θέμα δεν είναι τα διαστρικά ταξίδια ή οι επαφές με εξωγήινους πολιτισμούς αλλά η φύση της πραγματικότητας και η αντίληψη που έχουμε γι' αυτή. Δεν θα γράψω κάτι για την υπόθεση πέρα από το ότι αλλιώς ξεκινάει το βιβλίο και αλλού καταλήγει. Αν δεν το έχετε κάνει ήδη, αναζητήστε το Ubik το οποίο ούτως ή άλλως είναι πανταχού παρόν. Και καλού-κακού ρίχτε και μια ματιά στα κέρματα και τα χαρτονομίσματα που κουβαλάτε στις τσέπες σας...
Κλείνω με τα λόγια του μάγου: "... Μα το Νεκρονομικόν είχε δίκιο... Και ο Χέλμαν Κάρνμπι το γνώριζε. Με προειδοποίησε πριν τον σκοτώσω, μου είχε πει πως θα γύριζε πίσω - ακόμα και σε αυτή την κατάσταση."
Υπάρχει κάποιο ηθικό δίδαγμα; Βεβαίως! Πως το Νεκρονομικόν έχει πάντα δίκιο! Hail!
Σάββατο 16 Απριλίου 2011
Κόμης Magnus
Νεκρός εδώ και αιώνες, ο κόμης Magnus αναπαύεται στο οικογενειακό μαυσωλείο των de la Gardie, κοντά στην προγονική οικία, μέσα στα δάση της σουηδικής εξοχής. Αν μείνετε σε κάποιο από τα πανδοχεία της περιοχής και πιάσετε κουβέντα με τον ιδιοκτήτη τότε θα μάθετε κάποιες πολύ περίεργες ιστορίες για τον νεκρό αριστοκράτη. Θα ακούσετε κάποια μισόλογα για το πως ο κόμης επισκέφτηκε την πόλη Chorazin για το Μάυρο Προσκύνημα και επέστρεψε φέρνοντας κάποιον ή κάτι μαζί του... Αν επιμείνετε, τότε ίσως ο απρόθυμος πανδοχέας σας διηγηθεί την ιστορία των δύο χωρικών που πολλά χρόνια μετά τον θάνατο του κόμη αποφάσισαν να κυνηγήσουν μια νύχτα μέσα στα κτήματα του: τελικά ο ένας βρέθηκε νεκρός με το δέρμα και τη σάρκα του προσώπου του να λείπουν ενώ ο άλλος είχε χάσει τα λογικά του και πέθανε μετά από λίγο καιρό. Αν είστε αρκετά θαρραλέος μπορεί να επισκεφτείτε και το μαυσωλείο των de la Gardie για να θαυμάσετε από κοντά τη χάλκινη σαρκοφάγο του κόμη με τις δυσοίωνες ανάγλυφες παραστάσεις. Αλλά ίσως τότε να είναι πολύ αργά... Ίσως τα τρία λουκέτα της σαρκοφάγου να έχουν φύγει από τη θέση τους και τότε θα μάθετε από πρώτο χέρι ποια ήταν η τύχη του φτωχού κου Wraxall. Του άτυχου κου Wraxall που εφτά άνθρωποι λιποθύμισαν όταν είδαν το πτώμα του...
Αν κάποιος άνδρας επιθυμεί να αποκτήσει μακροβιότητα, αν θέλει να αποκτήσει έναν αφοσιωμένο αγγελιαφόρο και να δει το αίμα των εχθρών του, είναι απαραίτητο να μεταβεί στην πόλη της Chorazin και να χαιρετήσει τον Πρίγκηπα του Αέρα...
Αν κάποιος άνδρας επιθυμεί να αποκτήσει μακροβιότητα, αν θέλει να αποκτήσει έναν αφοσιωμένο αγγελιαφόρο και να δει το αίμα των εχθρών του, είναι απαραίτητο να μεταβεί στην πόλη της Chorazin και να χαιρετήσει τον Πρίγκηπα του Αέρα...
Ποιον προσκύνησε ο κόμης Magnus; Ήταν ο Πρίγκηπας του Αέρα ο Σατανάς των χριστιανών ή μήπως μια άλλη, πιο ισχυρή οντότητα που μερικά χρόνια αργότερα παρουσιάστηκε στα οράματα του H. P. Lovecraft με το όνομα Nyarlathotep; Μόνο σκοτεινές εικασίες μπορούμε να κάνουμε. Όμως η συμφωνία πραγματοποιήθηκε, ο κόμης μετατράπηκε σε νεκροζώντανο και μαζί με τον δαιμονικό υπηρέτη του στοιχειώνουν μέχρι τις μέρες μας τα δάση γύρω από το μαυσωλείο των de la Gardie. Παραμονεύουν στις παρυφές του κόσμου μας, χλευάζοντας τις ανοήτες αντιλήψεις μας περί ασφάλειας και λογικής. Ο κόμης Magnus περιμένει στο σκοτάδι και το αίμα των εχθρών του θα κυλήσει πολλές ακόμα φορές...
Για όσους δεν κατάλαβαν, η ανάρτηση αναφέρεται στο αγαπημένο μου διήγημα Count Magnus του διάσημου Άγγλου συγγραφέα ιστοριών φαντασμάτων M. R. James.
Η εικόνα είναι έργο του Lee Brown Coye, μέρος της εικονογράφησης ενός παλιού τόμου του εκδοτικού οίκου Arkham House και σε αυτήν φαίνεται ο κόμης μαζί με τον τρομερό υπηρέτη του.
Για όσους δεν κατάλαβαν, η ανάρτηση αναφέρεται στο αγαπημένο μου διήγημα Count Magnus του διάσημου Άγγλου συγγραφέα ιστοριών φαντασμάτων M. R. James.
Η εικόνα είναι έργο του Lee Brown Coye, μέρος της εικονογράφησης ενός παλιού τόμου του εκδοτικού οίκου Arkham House και σε αυτήν φαίνεται ο κόμης μαζί με τον τρομερό υπηρέτη του.
Σάββατο 9 Απριλίου 2011
Drums of doom
Την προηγούμενη εβδομάδα βρισκόμουν εκτός Ελλάδος, χωρίς πρόσβαση στο διαδίκτυο και έτσι δεν πληροφορήθηκα εγκαίρως το θάνατο του γίγαντα Scott Columbus. Ο σιδεράς των Manowar με την χαρακτηριστική φυσιογνωμία μας άφησε και ξεκίνησε για την Valhalla του Heavy Metal. Καλό ταξίδι αδελφέ, θα σε θυμόμαστε πάντα!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
