O Ludwig Prinn ήταν Φλαμανδός Ιππότης που έλαβε μέρος στην έβδομη σταυροφορία. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στους Άγιους Τόπους αιχμαλωτίστηκε από τους Μουσουλμάνους και υπηρέτησε ως δούλος διάφορους μάγους και θαυματοποιούς της Συρίας. Κοντά τους μυήθηκε στις Μαύρες Τέχνες και έμαθε πολλά σκοτεινά μυστικά. Αργότερα βρέθηκε στην Αίγυπτο, φτασμένος πλέον μάγος και ο ίδιος και η φήμη του απλώθηκε σε όλη την Βόρειο Αφρική. Προς το τέλος της ζωής του ο γερο-μάγος επέστρεψε στην πατρίδα του και εγκαταστάθηκε στα ερείπια ενός προ-ρωμαϊκού τάφου, σε ένα δάσος κοντά στις Βρυξέλλες. Εκεί περνούσε το χρόνο του κάνοντας ανίερες επικλήσεις, περιτριγυρισμένος από πλήθος αόρατων, αστρογέννητων δαιμόνων. Τελικά ο μάγος έπεσε στα χέρια της Ιεράς Εξέτασης και φιλοξενήθηκε στα μπουντρούμια της. Τα βασανιστήρια δεν μπόρεσαν να του αποσπάσουν ούτε μια λέξη. Ο Prinn βρέθηκε κλεισμένος σε ένα κελί να περιμένει τη δίκη του και την αναπόφευκτη εκτέλεση του. Στο χρονικό διάστημα που ήταν έγκλειστος έγραψε το βλάσφημο De Vermis Mysteriis ή Τα Μυστήρια του Σκώληκα. Το πως κατάφερε να βγάλει το χειρόγραφο από το κελί του παραμένει μυστήριο. Το χειρόγραφο τυπώθηκε σε μορφή βιβλίου μετά τον θάνατο του Prinn αλλά οι Αρχές κατέστρεψαν τα περισσότερα αντίγραφα. Ωστόσο, ένας μικρός αριθμός βιβλίων διασώθηκε με αποτέλεσμα ακόμα και σήμερα λίγοι μυημένοι να έχουν πρόσβαση στα μαύρα μυστικά του τόμου του Prinn.Με αυτόν τον τρόπο τα
Μυστήρια του Σκώληκα πήραν τη θέση τους δίπλα στο αποτρόπαιο
Νεκρονομικόν και σε άλλους θρυλικούς τόμους απόκρυφης γνώσης όπως το
Βιβλίο του Έιμπον και το
Ακατονόμαστες Λατρειές του φον Γιούνζτ.
Δεν γνωρίζω αν ο Prinn ή το βιβλίο του υπήρξαν ποτέ. Επισήμως αποτελούν λογοτεχνικά δημιουργήματα του αμερικανού συγγραφέα Robert Bloch (1917-1994). Ο Bloch σήμερα είναι γνωστός ως ο συγγραφέας του Ψυχώ το οποίο μεταφέρθηκε με τεράστια επιτυχία στον κινηματογράφο από τον Άλφρεντ Χίτσκοκ. Αυτό που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι πως στο ξεκίνημα του, πολύ πριν καταξιωθεί ως συγγραφέας, ο Βloch ήταν μέλος του Κύκλου του Lovecraft με τον οποίο αλληλογραφούσε από νεαρή ηλικία και έγραψε αρκετά διηγήματα που συνδέονται (άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο) με την περίφημη Μυθολογία Κθούλου. Οι περισσότερες από αυτές τις ιστορίες δημοσιεύτηκαν στο θρυλικό pulp περιοδικό Weird Tales. Οι συγγραφείς του Κύκλου του Lovecraft συνήθιζαν να επινοούν βλάσφημα βιβλία και αποτρόπαιες οντότητες ώστε να εμπλουτίσουν την Μυθολογία και ο Bloch δεν θα μπορούσε να μείνει αμέτοχος στο παιχνίδι αυτό. Δεν επινόησε κάποια εξωδιαστατική οντότητα αλλά μας χάρισε το βιβλίο του Prinn. Αξίζει να σημειώσουμε πως ο Bloch είχε το προνόμιο να βάλει ένα εξωγήινο τέρας να σκοτώσει τον Lovecraft σε ένα από τα πρώτα διηγήματα του (
The Shambler from the Stars). O Lovecraft εκδικήθηκε τον Bloch σκοτώνοντας τον με τη σειρά του στο διήγημα του
The Haunter of the Dark. Τέλος, ο Bloch συνέχισε την πλοκή του διηγήματος του Lovecraft στο μεταγενέστερο διήγημα του
The Shadow from the Steeple (και τα τρια διηγήματα έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά). Ύστερα από το θάνατο του Lovecraft ο Bloch έχασε το ενδιαφέρον του για τη Μυθολογία Κθούλου και συνέχισε αναπτύσσοντας το προσωπικό του ύφος. Επανήλθε σε κθουλιανά θέματα μόνο σε δύο-τρία μεταγενέστερα διηγήματα του καθώς και στη νουβέλα
Strange Eons.
Αφορμή για την παρούσα ανάρτηση αποτέλεσε η ολοκλήρωση της ανάγνωσης της συλλογής ιστοριών του Bloch με τίτλο (τι άλλο;)
Mysteries of the Worm. Η συλλογή κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο της Chaosium, η οποία έχει δημιουργήσει και το γνωστό role playing game Call of Cthulhu. Κοινό στοιχείo σε όλα τα διηγήματα της συλλογής είναι η αναφορά στον βλάσφημο τόμο του Prinn ενώ η θεματολογία πολλών εξ αυτών συνδέεται άμεσα ή έμμεσα με τη Μυθολογία Κθούλου. Η πλειοψηφία τους είναι πρώϊμα έργα του Bloch στα οποία είναι εμφανής η επιρροή του Lovecraft και τα οποία και ο ίδιος ο Bloch εκ των υστέρων θεωρούσε, στην καλλίτερη των περιπτώσεων, μέτριες προσπάθειες. Ωστόσο παρά την αφέλεια τους οι ιστορίες αυτές διαθέτουν μια σκοτεινή γοητεία που δεν αφήνει ασυγκίνητο τον αναγνώστη. Μέσα στο βιβλίο θα βρείτε σκοτεινές αιγυπτιακές λατρείες, σιχαμερά ghouls, αποτρόπαια shoggoth, τον Απρόσωπο Θεό Nyarlathotep, ενοχλητικά πράγματα με πλοκάμια και πολλά άλλα νοσηρά και ενδιαφέροντα. Από τα είκοσι διηγήματα που περιέχει το βιβλίο (μόνο τέσσερα εξ αυτών έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά) ξεχώρισα τα
The Brood of Bubastis,
The Mannikin,
Fane of the Black Pharaoh,
The Sorcerer's Jewel,
Notebook Found in a Deserted House καθώς και το ειρωνικό
Philtre Tip. Γενικά, όλα τα διηγήματα έχουν ενδιαφέρουσες ιδέες (αν και όπως αναφέρθηκε παραπάνω, πολλά είναι "άγουρα" έργα) και πιστεύω πως ενδιαφέρουν τους φίλους της Μυθολογίας Κθούλου (αν μη τι άλλο για ιστορικούς και συλλεκτικούς λόγους) αφού είναι έργα ενός από τα μέλη του Κύκλου του Lovecraft. Στα θετικά του βιβλίου και ένα σύντομο κείμενο του Bloch όπου σχολιάζει τις ιστορίες αλλά και το εξώφυλλο που μεταφέρει με επιτυχία στον θεατή την αίσθηση του εξωγήϊνου.
Κλείνοντας, αν έχετε τις ίδιες ανησυχίες με τον ήρωα του
The Shambler from the Stars:
"I longed to learn the songs the demons sing as they swoop between the stars, or hear the voices of the olden gods as they whisper their secrets to the echoing void. I yearned to know the terrors of the grave; the kiss of maggots on my tongue, the cold caress of a rotting shroud upon my body. I thirsted for the knowledge that lies in the pits of mummied eyes, and burned for wisdom known only to the worm", τότε τολμήστε να πάρετε μια γεύση των Μυστηρίων του Σκουληκιού...
