Τεμαχισμένες αγάπες

Through my eyes I watch
As you tried to run
Over you I stand, with my smokin’ gun

You can’t walk out on me now
I couldn’t let you go
If I can’t have you
No one will
I see them all through
The eyes of a man

Έτσι μίλησε ο μανιακός με το τσεκούρι και έθεσε αξεπέραστα πρότυπα αντρικής στάσης: o ψυχοπαθής, ο διαβόητος, ο ηδονοβλεψίας, ο νούμερο ένα δημόσιος κίνδυνος, ο μεγάλος Lizzy Borden. To 1985 ήταν η χρονιά του, όταν το τσεκούρι έπεσε ανελέητο πάνω στα κεφάλια των απίστων με το πρώτο LP της αμερικάνικης μπάντας με τίτλο Love you to pieces, ενώ η προαναγγελία του εγκλήματος είχε γίνει ένα χρόνο νωρίτερα με το EP Give 'em the axe.

Flesh eater - she wants it deep, deep, deeper
 Flesh eater - I love to eat, eat, eat, eat her

Τα 80's υπήρξαν η δεκαετία της υπερβολής και της πρόκλησης, και οι Lizzy Borden βρισκόντουσαν σε πλήρη σύμπνοια με το πνεύμα της εποχής. Αυτό γίνεται φανερό από το εξώφυλλο του Love you to pieces: σε μια πολυτελή (και αρκετά κιτς) κρεβατοκάμαρα, μια ερωτική ύπαρξη με σέξυ μαύρα εσώρουχα φαίνεται να μην ανησυχεί ιδιαίτερα για την απειλητική φιγούρα με το τσεκούρι που διακρίνεται στον καθρέπτη. Θα έπρεπε όμως να ξέρει καλύτερα! Γιατί ο Lizzy θα αγαπήσει κάθε κομμάτι της!

I see that you're all alone 

I've got the need to follow you home 

I'd like to be the shadow who stalks 

I'll lash out send your nerves into shock 

Σαν τον ψυχοπαθή των στίχων του, ο Lizzy ήθελε να παίξει και να σοκάρει τους σεμνότυφους και τους συμβιβασμένους: πρόκληση, παράνοια, διασάλευση της κοινωνικής ειρήνης, σεξισμός, φαλλοκρατία. Όλα αυτά βέβαια δεν προκαλούν ιδιαίτερη αίσθηση σήμερα και θα είχαν μικρή σημασία, αν δεν υπήρχε η ίδια η μουσική. Και ως δίσκος, το ντεμπούτο της μπάντας από το Hollywood ανήκει στο πάνθεον του αμερικάνικου μεταλλικού ήχου.

Στο Love you to pieces οι Lizzy Borden προσφέρουν στον ακροατή πολύ καλό Heavy Metal, αιχμηρό αλλά και μελωδικό, με αρκετές επιρροές από τους Iron Maiden και ένα μοναδικό χαρακτηριστικό: τον ίδιο τον Lizzy με το τρελαμένο βλέμμα, την θεατρική παρουσία, και (κυρίως) τη σπουδαία-και παραγνωρισμένη-φωνή. Κομμάτια όπως τα Flesheater, Rod of iron, Save me, American Metal, ο αξεπέραστο Psychopath, και το μπαλαντοειδές ομώνυμο με τους αξέχαστους στίχους που υμνούν τον ασυμβίβαστο έρωτα, αποτελούν κλασικές συνθέσεις και κατέχουν ιδιαίτερη θέση στην προσωπική μυθολογία μου από τότε που τα άκουσα πρώτη φορά πριν πολλά χρόνια, στο πικάπ ενός φίλου και συμφοιτητή. 

Η δυναμική της μπάντας αποτυπώθηκε και στο live The Murderess Metal Road Show που κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά και περιέχει (μεταξύ άλλων) όλα τα τραγούδια του Love you to pieces. Με το τρομερό τσεκούρι και το σιδερένιο σκήπτρο ο Lizzy ήταν βασιλιάς και έτοιμος να τα βάλει με όλον τον κόσμο...

Στα χρόνια που ακολούθησαν, συνέχισε απτόητος, πιστός στις επιταγές του shock rock και στο δόγμα Me against the world. Η καριέρα του γνώρισε ανοδική πορεία μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '80, ενώ την αποφράδα δεκαετία του '90 έθαψε το τσεκούρι, για να επανέλθει με δύο δίσκους το 2000 και το 2007. Κάποιον Δεκέμβριο πριν μερικά χρόνια, είχαμε την ευκαιρία να δούμε τους Lizzy Borden live στην Αθήνα, σε μια πολύ καλή συναυλία με μεταμφιέσεις, αιματοχυσία, την αστερόεσσα, το θρυλικό τσεκούρι αλλά και ένα ρόπαλο του baseball (και μια ή δύο στριπτιτζούδες αν θυμάμαι καλά). Η μπάντα σήμερα παραμένει ενεργή και κάπου πήρε το μάτι μου πως ετοιμάζουν και κάποια νέα κυκλοφορία. Από την πλευρά μας, αποτίουμε φόρο τιμής σε έναν αγαπημένο δίσκο και σε έναν ακόμα πιο αγαπημένο μουσικό και δεν παύουμε να φωνάζουμε: Give 'em the axe Lizzy!