Μοναχικός Λύκος

Πολλά χρόνια πριν -οταν ήμουν ακόμα μαθητής γυμνασίου στο πρώτο μισό της δεκαετίας του '90- έτυχε να περιμένω στη στάση το λεωφορείο για να γυρίσω σπίτι έπειτα από μια σαββατιάτικη βόλτα στο Χαλάνδρι, όταν πρόσεξα έναν μεγαλύτερο σε ηλικία τύπο που διάβαζε και σημείωνε με ένα μολύβι σε ένα βιβλίο με ενδιαφέρον, "επικό" εξώφυλλο. Προσπάθησα να διακρίνω τον τίτλο του βιβλίου και το όνομα του συγγραφέα αλλά τελικά το μόνο που συγκράτησα ήταν η εικόνα του εξώφυλλου με τον πολεμιστή. Τις μέρες που ακολούθησαν, το μυστηριώδες βιβλίο μου έγινε εμμονή: οπωσδήποτε ήταν κάποιο βιβλίο φαντασίας, αλλά ποιο; Ποιος ήταν ο συγγραφέας; Και τι στο καλό σημειώνε εκείνος ο τύπος με το μολύβι;

Το μυστήριο βέβαια δεν άργησε να λυθεί και το αινιγματικό βιβλίο απεδείχθη ο δεύτερος τόμος της σειράς των βιβλιοπαιχνιδιών με ήρωα τον Μοναχικό Λύκο (Lone Wolf). Σύντομα ο πρώτος τόμος της σειράς με τίτλο Αστραπές στο Σκοτάδι βρισκόταν στα χέρια μου και το ταξίδι ξεκινούσε...

Για όσους δεν το γνωρίζουν, τα βιβλιοπαιχνίδια (gamebooks) είναι βιβλία που επιτρέπουν στον αναγνώστη να "μπει" στην ιστορία και να πάρει ενεργό μέρος σε αυτήν, κάνοντας επιλογές και παίρνοντας αποφάσεις. Η συγκεκριμένη σειρά fantasy βιβλιοπαιχνιδιών είναι προϊόν της συνεργασίας του συγγραφέα Joe Dever με τον εικονογράφο Gary Chalk. Αποτελείται από 28(!!!) βιβλία και η έκδοση της ξεκίνησε το 1984 για να σταματήσει το 1998. Τις μέρες που γραφόταν αυτή η ανάρτηση, ο Joe Dever κυκλοφόρησε μετά από μακρά περίοδο αναμονής το 29ο βιβλίο, ενώ υπάρχουν σχέδια για άλλα τρια. Στα ελληνικά κυκλοφόρησαν μόνο τα πρώτα έξι βιβλία από τις εκδόσεις Αστέρη Δεληθανάση. Οι πρώτοι πέντε τόμοι στην ουσία αποτελούν μια συνεχιζόμενη περιπέτεια, ενώ με τον έκτο ανοίγει ένας νέος κύκλος περιπετειών που δυστυχώς δεν ολοκληρώθηκε στην γλώσσα μας.

Η σειρά των Dever-Chalk μας μεταφέρει στον κόσμο του Magnamund όπου βρίσκεται το βασίλειο της Sommerlund. Οι κάτοικοι της Sommerlund λατρεύουν τις Δυνάμεις του Φωτός και επίλεκτοι νέοι της χώρας στέλνονται να εκπαιδευτούν στο Μοναστήρι του Kai, θεού του Ήλιου (Kai Monastery, το οποίο στην ελληνική μετάφραση αποδόθηκε για ακατανόητους λόγους ως Κάστρο της Ωριάς). Εκεί διδάσκονται διάφορες τέχνες όπως οπλομαχία, απόκτηση ψυχικών δυνάμεων, προσανατολισμός κτλ, οι οποίες θα τους επιτρέψουν να υπερασπιστούν την πατρίδα τους σε ώρα ανάγκης. Ένας από τους μαθητευόμενους στο κάστρο είναι και ο ανώνυμος ήρωας μας, που θα γίνει γνωστός με το όνομα Μοναχικός Λύκος. Μια μέρα που αυτός βρίσκεται τιμωρημένος στο κοντινό δάσος για να εκτελέσει κάποια εργασία, οι Άρχοντες του Σκότους επιτίθενται στο κάστρο, το καταστρέφουν και σκοτώνουν όλους τους δασκάλους και τους εκπαιδευόμενους. Η χώρα βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο και εδώ ξεκινούν οι περιπέτειες του μοναδικού επιζώντα ΜΛ, το ρόλο του οποίου αναλαμβάνει ο παίκτης-αναγνώστης.

Το σύστημα του παιχνιδιού είναι ένας συνδυασμός role playing και παλιού adventure game. Mε λίγα λόγια έχει ως εξής: το βιβλίο χωρίζεται σε αριθμημένες παραγράφους που περιγράφουν κάποιες καταστάσεις αλλά δεν είναι τοποθετημένες σε γραμμική σειρά. Ο παίκτης ξεκινά από την 1 με σκοπό φτάσει στην 350 όπου η περιπέτεια τελειώνει. Στο τέλος κάθε παραγράφου, ο παίκτης καλείται -όχι πάντα- να κάνει μια επιλογή και να μεταβεί σε κάποια άλλη παράγραφο όπου η περιπέτεια συνεχίζεται. Για παράδειγμα, μπορεί να είσαι στην παράγραφο 25 όπου περπατώντας σε ένα δάσος αντιλαμβάνεσαι μια κουκουλοφορεμένη μορφή να σε προσεγγίζει. Σου δίνεται η δυνατότητα να το βάλεις στα πόδια (πήγαινε στην παράγραφο 142) ή να μιλήσεις στον άγνωστο (πήγαινε στην 67). Αν αποφασίσεις το δεύτερο και πας στην 67 μπορεί να βρεθείς ξαφνικά αντιμέτωπος με κάτι όπως αυτό...

...και να αναγκαστείς να το πολεμήσεις. Αν νικήσεις το βιβλίο θα σε κατευθύνει σε κάποια άλλη παράγραφο, ενώ αν χάσεις το παιχνίδι τελειώνει. Με τον τρόπο αυτό ο παίκτης περιπλανιέται μέσα στις σελίδες του βιβλίου, δίνοντας μάχες, αποκτώντας αντικείμενα και προσπαθώντας να φέρει εις πέρας την αποστολή που έχει αναλάβει. Δεν είναι απαραίτητο να περάσει από όλες τις παραγράφους του βιβλίου αλλά να βρει τη σωστή διαδρομή ως την 350 (και φυσικά να επιβιώσει καθ' οδόν). Το πιο εκνευριστικό βέβαια είναι όταν μια παράγραφος σε στέλνει σε κάποια άλλη όπου πεθαίνεις κατευθείαν χωρίς να έχεις την δυνατότητα να αντιδράσεις.

Και το μολύβι με το οποίο σημείωνε ο τύπος στη στάση; Αυτό χρειάζεται για να σημειώνεις στο ημερολόγιο δράσης που περιέχεται στο βιβλίο. Εκεί καταγράφονται στοιχεία όπως η μαχητικότητα και η αντοχή σου, τα αντικείμενα που κουβαλάς, οι ικανότητες που έχεις καθώς και η εξέλιξη των μαχών που δίνεις με τους διάφορους εχθρούς (έχει προβλεφθεί και προσομοίωση της ρίψης ζαριού).

Εννοείται πως το παιχνίδι είναι άκρως επιτυχημένο και εθιστικό. Ο αναγνώστης βυθίζεται σε έναν κόσμο κινδύνου και περιπέτειας και πραγματικά ζει τα όσα περιγράφονται στις σελίδες. Ο συγγραφέας έχει φροντίσει να προσφέρονται αρκετές εναλλακτικές ώστε να μην βαριέται ο παίκτης, ο οποίος είναι βέβαιο πως θα πεθάνει πολλές φορές προτού καταφέρει να ολοκληρώσει την αποστολή του. Σημαντικό ρόλο παίζουν και οι όμορφες εικόνες του Gary Chalk: διανθίζουν τις σελίδες των βιβλίων και δημιουργούν την κατάλληλη ατμόσφαιρα που επιτρέπει στον αναγνώστη να βιώσει ακόμα πιο έντονα την περιπέτεια.

Όπως έγραψα παραπάνω, το βιβλίο που είχε ο τύπος στη στάση ήταν το δεύτερο της σειράς με τίτλο Ταξίδι στην Κόλαση (στο οποίο ο ΜΛ αποκτά την τρομερή Σπάθα του Ήλιου). Ακολούθησαν άλλα τέσσερα, τα Οι Σπηλιές του Τρόμου, Το Καταραμένο Φαράγγι, Σκιές στην Άμμο και Στις Χώρες του Τρόμου. Το τελευταίο δεν το έχω στη συλλογή μου και με πληροφόρησε για την ύπαρξη του ο φίλος Ε.Κ. Υποθέτω βέβαια πως ακολουθεί το μοτίβο των πρώτων πέντε: μέσα στις σελίδες τους ο παίκτης-αναγνώστης περιπλανιέται σε μακρινά μέρη και έρχεται αντιμέτωπος με μια ποικιλία αντιπάλων, ανθρώπινων και μη. Ο βαθμός δυσκολίας από βιβλίο σε βιβλίο αυξάνεται αλλά το ίδιο κάνουν και οι ικανότητες του παίκτη. Ωστόσο, το πέμπτο βιβλίο ήταν τόσο δύσκολο που ομολογώ με ντροπή πως δεν κατάφερα ποτέ να το τελειώσω και παραμένει εκκρεμότητα έως σήμερα.

Τα βιβλιοπαιχνίδια των Dever-Chalk δεν είναι βέβαια τα μοναδικά του είδους τους. Από μια πρόχειρη έρευνα που έκανα είδα πως στο εξωτερικό έχουν κυκλοφορήσει αρκετές ανάλογες σειρές. Στη χώρα μας όμως πρέπει να αποτελούν μοναδική περίπτωση. Δεν γνωρίζω αν οι περιπέτειες του Μοναχικού Λύκου κυκλοφορούν ακόμα ή έχουν εξαντληθεί, αλλά όποιος τις εντοπίσει να μαζεύουν σκόνη στα ράφια κάποιου βιβλιοπωλείου οφείλει να τους δώσει μια ευκαιρία. Αποτελούν εισόδους σε μυστικούς κόσμους ξίφους και μαγείας, σαν αυτούς που μάθαμε και αγαπήσαμε από τα μεγάλα έργα της Λογοτεχνίας Φαντασίας.

 

Η αλήθεια είναι πως πάνε πάρα πολλά χρόνια που έχω να ασχοληθώ με τα βιβλία του ΜΛ. Αυτό το καλοκαίρι όμως με βλέπω να βάζω  το θώρακα μου, να αρπάζω το σπαθί μου (ή μάλλον το μολύβι), να ενεργοποιώ την ψυχασπίδα και να ξεκινάω πάλι το ταξίδι. Έχω εξάλλου ανοιχτούς λογαριασμούς και μια αποστολή που δεν έχει ολοκληρωθεί. Ποιος ξέρει; Ίσως κάπου στις παράλληλες διαστάσεις που ανοίγονται μέσα από τις σελίδες των βιβλίων συναντήσω ξανά τον θρυλικό τύπο από τη στάση, χαμένο στις δικές του περιπλανήσεις και μου δοθεί η ευκαιρία να τον ευχαριστήσω ...

Εικονογραφημένοι κόσμοι Ι

Ο Mike Mignola είναι αμερικανός εικονογράφος, ευρέως γνωστός για το -φοβερό- κόμικ Hellboy. Όσοι έχουν διαβάσει το Hellboy ίσως έχουν παρατηρήσει τις πολύ συχνές αναφορές που κάνει ο δημιουργός του στην Λογοτεχνία του Φανταστικού. Αν και φαίνεται πως οι προτιμήσεις του MM κινούνται περισσότερο στην περιοχή του υπερφυσικού τρόμου, ωστόσο τα πενάκια του έδωσαν μορφή και σε κάποιες δημοφιλείς φιγούρες της ηρωϊκής φαντασίας.

Κάποια χρόνια πριν από το Hellboy, η First Comics κυκλοφόρησε μια σειρά εικονογραφημένων ιστοριών με ήρωα τον Corum, τον Πρίγκηπα με τον Πορφυρό Χιτώνα. Επρόκειτο για δώδεκα τεύχη στα οποία διασκευαζόταν η πρώτη Τριλογία των Σπαθιών, ενώ ακολούθησαν άλλα τέσσερα τεύχη στα οποία μεταφερόταν το πρώτο βιβλίο της δεύτερης τριλογίας (The Bull and the Spear). Ο Mignola φιλοτέχνησε τα εξώφυλλα των περισσότερων τευχών της σειράς, ενώ σχεδίασε και τις ιστορίες κάποιων από αυτά. Στην εικόνα που παραθέτουμε -και είναι εξώφυλλο του δεύτερου τεύχους- ο ευγενής ήρωας του Michael Moorcock παρουσιάζεται με πλήρη εξάρτυση μάχης, ενώ ακόμα δεν έχει αποκτήσει το Xέρι του Kwll και το Μάτι του Rhynn. 

Ο Geralt της Rivia είναι ο περίφημος Witcher, γνωστός από το ομώνυμο  videogame. Αποτελεί μια ιδιαίτερα δημοφιλή φιγούρα του νεώτερου fantasy και πρωταγωνιστεί σε μια σειρά βιβλίων που έγραψε ο Πολωνός συγγραφέας Andrzej Sapkowski. Πρόκειται για έναν περιπλανώμενο κυνηγό δαιμονικών όντων, του οποίου οι περιπέτειες διαδραματίζονται σε έναν ψευδομεσαιωνικό κόσμο. Το πρώτο από τα βιβλία της σειράς (The Last Wish-Η Τελευταία Ευχή) κυκλοφορεί και στα ελληνικά και είναι μια συλλογή διηγημάτων που πολλά διαβάζονται ως σκοτεινές παραλλαγές κλασικών παραμυθιών (πχ Η Ωραία και το Τέρας). Ως ανάγνωσμα είναι αξιόλογο, έχει την πρωτοτυπία πως κάνει συχνές αναφορές στις σλάβικες παραδόσεις αλλά χάνει από κάποιους φλύαρους και ανούσιους διαλόγους. Η εικόνα που ακολουθεί είναι εναλλακτικό εξώφυλλο του ΜΜ για το κόμικ The Witcher της Dark Horse. 

Και φυσικά από αυτή την ανάρτηση δεν θα μπορούσε να λείψει ο θρυλικός Κιμμέριος. Η παρακάτω εικόνα είναι και αυτή εναλλακτικό εξώφυλλο για τεύχος της σειράς Conan της Dark Horse. Βλέποντας τον Κιμμέριο να ζυγώνει απειλητικά τον θεατή, δεν μπορώ παρά να θαυμάσω τον άψογο τρόπο με τον οποίο ο Mignola τον ενσωματώνει στο σκοτεινό του σύμπαν.

Τρεις σπαθοφόροι σε τρεις αντίστοιχες εικόνες-πύλες σε παράλληλους κόσμους. Κόσμους στους οποίους μπορούμε να ρίξουμε κλεφτιές ματιές χάρη σε χαρισματικούς δημιουργούς όπως ο Mike Mignola. Παραμένει ωστόσο το ζητούμενο της Διάβασης της Πύλης. Αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία...