Το Χέρι της Λήθης

Ελάχιστοι μυημένοι είναι αυτοί που θα σας μιλήσουν για το νεφελώδες ον που φέρει το δυσοίωνο όνομα Voidal. Και αυτά που θα μάθετε δεν θα είναι και πολλά: ένας μαυροντυμένος άντρας, καταραμένος από τους Σκοτεινούς Θεούς για κάποιο ακατονόμαστο έγκλημα που διέπραξε εναντίον τους. Καταδικασμένος να λειτουργεί ως -ακούσιο- εκτελεστικό όργανο των θεών αυτών στο αλλόκοτο συνονθύλευμα διαστάσεων και κόσμων που ακούει στο όνομα "παντοσύμπαν" (omniverse). 

Στερημένος από την μνήμη του και την ίδια του την ψυχή, ο Voidal έρχεται από το Κενό και επιστρέφει σε αυτό αφού πρώτα εκπληρώσει ένα μέρος του Μεγάλου Σχεδίου των Σκοτεινών Θεών. Κάνει την εμφάνιση του σε απίστευτα και παράξενα μέρη που κατοικούνται από αινιγματικές οντότητες, ξεπεσμένους θεούς, διαβολικούς μάγους, λάμιες και δαιμόνια, τέρατα και βδελυγμίες. Γίνεται το όχημα μέσω του οποίου οι Σκοτεινοί Θεοί αποδίδουν την τρομερή δικαιοσύνη τους. Και σιγά σιγά αρχίζει να θέτει ερωτήματα στον εαυτό του και προσπαθεί να συλλέξει και να ενώσει τις σκόρπιες ψηφίδες που συνθέτουν την ταυτότητα του με απώτερο σκοπό να κερδίσει τον έλεγχο του πεπρωμένου του. Αλλά υπάρχει τελικά ελεύθερη βούληση ή παραμένουμε πιόνια που εκτελούν προσεκτικά σχεδιασμένες κινήσεις στα πλαίσια μιας προκαθορισμένης Μοίρας της οποίας την ολότητα αδυνατούμε να συλλάβουμε;

Αυτός που κάλεσε τον μυστηριώδη μαυροντυμένο άντρα από το Κενό και τη Λήθη στην δική μας διάσταση είναι ο βρετανός συγγραφέας Adrian Cole. Οι περιπέτειες του Voidal ξετυλίγονται σε τρια βιβλία σκοτεινού fantasy, εκ των οποίων το πρώτο είναι το Oblivion Hand το οποίο και βρέθηκε πρόσφατα στα χέρια μου. Το πνεύμα του Clark Ashton Smith αλλά και του Michael Moorcock κυριαρχεί στις ιστορίες του Voidal και χωρίς αμφιβολία οι ιδέες του Cole είναι ενδιαφέρουσες, πρωτότυπες και επαρκώς αλλόκοτες. Δυστυχώς το συνολικό αποτέλεσμα αδικείται από την μέτρια τεχνική του Cole, ο οποίος είναι -για μένα τουλάχιστον- ένας αδύναμος συγγραφέας. Σε διαφορετική περίπτωση, ιστορίες όπως το The Lair of the Spydron ή το The Universe of Islands θα ήταν μικρά διαμάντια της λογοτεχνίας φαντασίας. Όπως έχουν τα πράγματα όμως, οι ιστορίες του Oblivion Hand παραμένουν στην κατηγορία του υλικού με δυνατότητες που δεν αξιοποιήθηκαν όσο θα έπρεπε.

Ίσως η κατάσταση βελτιώνεται στα δύο επόμενα βιβλία στα οποία συνεχίζεται η Αναζήτηση του Voidal και τα οποία δεν έχω διαβάσει ακόμη. Η όλη ιδέα όμως του "παντοσύμπαντος" και του σκοτεινού άντρα με το Χέρι της Λήθης παραμένει γοητευτική και πιστεύω πως θα ενδιαφέρει όσους ψάχνουν κάτι ιδιαίτερο στο χώρο της σκοτεινής φαντασίας. Μια πιο αναλυτική προσέγγιση πάνω στο θέμα θα βρείτε εδώ. Από την μεριά μου εύχομαι καλό ταξίδι μέσα -και πέρα- από τις στρεβλές και εξωτικές διαστάσεις του omniverse σε όσους το αποτολμήσουν.