Αν κάποιος αναζητεί το γκροτέσκο και επιθυμεί να συνομιλήσει με το Κενό, τότε είναι πολύ πιθανό να δει πίσω από το πέπλο, εκεί που αναβράζει ένα Σκοτάδι που δεν είναι απλά η απουσία του φωτός.
Το Σκοτάδι που κανείς δεν έχει δει είναι αυτό που βρίσκεται πίσω από τον κόσμο της υλικής εμπειρίας που μας περιβάλλει. Το αρχέγονο χάος -άνομο και άλογο- είναι αυτό που μεταμορφώνει τα πάντα. Ακόμα και τα ανθρώπινα όντα είναι απλές μάσκες που το Σκοτάδι φοράει και η αυτοσυνείδηση μας είναι μια απάτη που χρησιμοποιεί η Σκια για να μας ξεγελάσει. Δεν υπάρχει ουσία στην ύπαρξη μας. Δεν υπάρχει σωτηρία, διότι πολύ απλά δεν υπάρχει κανείς να σωθεί...
Το Σκοτάδι που κανείς δεν έχει δει είναι αυτό που βρίσκεται πίσω από τον κόσμο της υλικής εμπειρίας που μας περιβάλλει. Το αρχέγονο χάος -άνομο και άλογο- είναι αυτό που μεταμορφώνει τα πάντα. Ακόμα και τα ανθρώπινα όντα είναι απλές μάσκες που το Σκοτάδι φοράει και η αυτοσυνείδηση μας είναι μια απάτη που χρησιμοποιεί η Σκια για να μας ξεγελάσει. Δεν υπάρχει ουσία στην ύπαρξη μας. Δεν υπάρχει σωτηρία, διότι πολύ απλά δεν υπάρχει κανείς να σωθεί...
Οι παραπάνω γραμμές αποτελούν ένα δείγμα των τρομερών αποκαλύψεων που βρίσκει ο απαιτητικός αναγνώστης μέσα στις σελίδες των παράξενων ιστοριών του αμερικανού συγγραφέα Thomas Ligotti.
Ο Ligotti είναι από τους κορυφαίους νεότερους συγγραφείς τρόμου (ξεκίνησε να δημοσιεύει διηγήματα στις αρχές της δεκαετίας του ΄80), αν και στη χώρα μας είναι σχετικά άγνωστος. Οι ιστορίες του επιτυγχάνουν εξαιρετικά υψηλά επίπεδα παραδοξότητας και προσεγγίζουν ένα είδος που κάποιοι έχουν περιγράψει ως φιλοσοφικό ή υπαρξιακό τρόμο. Η κατάδυση στο εφιαλτικό σύμπαν του Thomas Ligotti δεν συνοδεύεται από ακρωτηριασμούς, αιματοκυλίσματα και γραφικά τέρατα. Στις ιστορίες του κυριαρχούν το αλλόκοτο, η ζοφερή ατμόσφαιρα, οι πρωτότυπες ιδέες και μια μαυρίλα που κάποιες φορές γίνεται ασφυκτική και σου πλακώνει την ψυχή.
Σκοπός του κόσμου μας δεν είναι η επίτευξη της τελειότητας αλλά η φθορά και η αποσύνθεση. Το Μεγάλο Σχέδιο του σύμπαντος είναι γραμμένο -για όσους έχουν μάτια να το δουν- πάνω σε μια παλιά κούκλα βιτρίνας, ξεχασμένης σε κάποιο σκοτεινό δωμάτιο, κάποιου εγκαταλελειμμένου σπιτιού, κάποιας έρημης γειτονιάς.
Η συνωμοσία ενάντια στην ανθρωπότητα, η άβυσσος των οργανικών μορφών, οι ντελιριακές διαλέξεις του ντόκτορα Haxhausen, οι πιο δυσοίωνοι υπαινιγμοί στα πιο κοινότοπα πράγματα. Το αλλόκοτο, το ονειρικό, το εξωλογικό, οι ασαφείς απειλές και οι μαύρες αλήθειες... Το έργο του Ligotti επιφυλάσσει παράξενες εκπλήξεις για όσους ψάχνουν κάτι διαφορετικό στη λογοτεχνία τρόμου.
Μπορεί να γραφούν πάρα πολλά για αυτόν τον τόσο ξεχωριστό συγγραφέα, αλλά βρίσκομαι σε φάση προσέγγισης του έργου του οπότε επιφυλάσσομαι για μια πιο λεπτομερή παρουσίαση κάποια στιγμή στο μέλλον. Προτείνω στους ενδιαφερόμενους να αναζητήσουν ύμνους στο παράδοξο όπως τα διηγήματα The Tsalal και The Shadow, the Darkness.
Μπορεί να γραφούν πάρα πολλά για αυτόν τον τόσο ξεχωριστό συγγραφέα, αλλά βρίσκομαι σε φάση προσέγγισης του έργου του οπότε επιφυλάσσομαι για μια πιο λεπτομερή παρουσίαση κάποια στιγμή στο μέλλον. Προτείνω στους ενδιαφερόμενους να αναζητήσουν ύμνους στο παράδοξο όπως τα διηγήματα The Tsalal και The Shadow, the Darkness.
ΥΓ1) Από τις εκδόσεις Οξύ είχε κυκλοφορήσει η συλλογή Εργοστάσιο Εφιαλτών που περιέχει πολύ μεγάλο μέρος του έργου του Ligotti. Δυστυχώς σήμερα το βιβλίο είναι πλέον εξαντλημένο και δύσκολα βρίσκεται .
ΥΓ2) Οι παράγραφοι με την πλάγια γραμματοσειρά προσπαθούν να μεταδώσουν -με μικρή επιτυχία- το πνεύμα κάποιων από τις ιστορίες που βρίσκονται στη συλλογή Noctuary του συγγραφέα.
