Απόγονος

Πρέπει να είμαι απόγονος των ιπποτών εκείνων
που, τώρα αιώνες, κίνησαν απ' του Βορρά τα μέρη
με τ' όραμα των Άγιων Τόπων για οδηγό τους
και το μακρύ κοντάρι τους στο δυνατό τους χέρι

και που, γυρνώντας θριαμβευτές, στο δρόμο σταματήσαν
κι απ΄το λαμπρό Βυζάντιο ίσαμε την Ελλάδα
στήσανε κάστρα αγέρωχα πάνου σε κάθε λόφο
που ορθώνεται απότομος σε μια εύφορη κοιλάδα.

Πρέπει να είμαι απόγονος των ιπποτών εκείνων,
γιατί ούτε αυτός ο Παρθενών, ούτε η Αγία Σοφία
δε μου εγέννησαν τη γλυκιά εκείνη νοσταλγία

που ένιωσα, όταν κάποτες είδα στην Αχαΐα
ένα καστέλι Φράγκικο, σιωπηλό και μόνο,

να υψώνει τις επάλξεις του -προκλητικά- στο Χρόνο.

Το ποίημα είναι του Κώστα Ουράνη και έχει τον τίτλο Απόγονος. Ας μου συγχωρέσουν οι αναγνώστες την μονοτονική απόδοση του.

Στην εικόνα το εραλδικό σύμβολο του Πριγκηπάτου της Αχαΐας.