Πορφυρή Ακρόπολη

You sit on satin and guzzle wine the people sweat for, and talk of divine rights of sovereignty - bah! I climbed out of the abyss of naked barbarism to the throne and in that climb I spilt my blood as freely as I spilt that of others. If either of us has the right to rule men, by Crom, it is I!

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον βασιλιά Conan και τα απευθύνει στους βασιλείς της Koth και του Ophir, όταν -αφού τον έχουν αιχμαλωτίσει- τον καλούν να παραιτηθεί από το θρόνο του και να τους παραδώσει το βασίλειο του. Λίγο αργότερα, ο Κιμμέριος θα μεταφερθεί στα βδελυρά μπουντρούμια της Πορφυρής Ακρόπολης του μάγου Tsotha-lanti, στο σκοτάδι των οποίων ενεδρεύουν ανώνυμοι τρόμοι. Ο Conan όμως δεν μπορεί παρά να θριαμβεύσει και η τελική αναμέτρηση με τον μάγο θα έχει μια αξέχαστη -και γκροτέσκα- κατάληξη.

H περιπλάνηση στην Υβοριανή Εποχή συνεχίζεται και είχα την ευκαιρία να διαβάσω ξανά την δέυτερη -σε σειρά δημοσίευσης στο περιοδικό Weird Tales- ιστορία του Κιμμέριου και μια από τις καλύτερες του. Πρόκειται για το διήγημα The scarlet citadel, η πρώτη ανάγνωση του οποίου είχε γίνει πριν πολλά χρόνια σε κάποιες νεφελώδεις εκδόσεις της Κόμπρα Πρες -που έβγαζε και τα κόμιξ Κόναν ο Βάρβαρος- οι οποίες είχαν διάρκεια ζωής δύο ή τρία τεύχη. Ο τελευταίος λόγος ανήκει και πάλι στον Κιμμέριο:

Free my hands and I'll varnish this floor with your brains!

Αυτές ήταν εποχές...