FOREVER FIGHTING THE WORLD!!!

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Το τέλος του καλοκαιριού

Υπάρχει μια ιδιαίτερη μελαγχολία στα νησιά τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη. Μια υποβόσκουσα καταθλιπτική ατμόσφαιρα καθώς παρακολουθείς τους τελευταίους επισκέπτες των καλοκαιρινών διακοπών να κυκλοφορούν ανέμελοι στα σοκάκια, να μπαινοβγαίνουν στα εμπορικά καταστήματα και να διασκεδάζουν τη νύχτα στα μπαράκια. Οι ίδιοι επισκέπτες σε λίγο καιρό θα επιστρέψουν στις δουλειές τους και στην καθημερινή ρουτίνα της μεγαλούπολης. Εσύ που δεν θα τους ακολουθήσεις αλλά θα μείνεις πίσω, γνωρίζεις πως σε μερικές εβδομάδες τα σοκάκια θα ερημώσουν και τα μαγαζιά θα κλείσουν. Και αυτή η γνώση σε ψυχοπλακώνει, αν και δεν έχεις ιδιαίτερη αγάπη για την πολυκοσμία και τα -εξόχως πιασοκώλικα- μπαράκια.

Τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη το καλοκαίρι ψυχορραγεί. Προφανώς δεν αναφέρομαι στον καιρό -που συνεχίζει να είναι καλός- αλλά στην ψυχολογική διάθεση. Μια πολύ δύσκολη και αβέβαιη περίοδος ξεκινάει, οι υποχρεώσεις περιμένουν, η ανεμελιά παραχωρεί τη θέση της στο άγχος και η καλοκαιρινή αλητεία αποτελεί πλέον ευχάριστη ανάμνηση. Ο Ήλιος εξασθενεί και ο Χειμώνας έρχεται... Μπροστά μας ξανοίγεται ένα άγριο και αφιλόξενο τοπίο αλλά στο χέρι μας είναι να το ατενίσουμε όχι με φόβο αλλά με τσαμπουκά. Παρέα με τα αριστουργήματα της Φανταστικής Λογοτεχνίας, δυνατό Heavy Metal, καλές κινηματογραφικές ταινίες και μια απαλή γυναικεία συντροφιά (γειά σου ρε GL, γνήσιο πνευματικό τέκνο του Coverdale!). Με εσωτερική δύναμη και ειρωνικό χαμόγελο, το καλοκαίρι δεν θα αργήσει να ξανάρθει... Hail!

6 σχόλια:

Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...

Ομολογώ ότι ταυτιζόμαστε συναισθηματικά...Και μάλιστα, καθώς το εφετινό καλοκαίρι, για διάφορους λόγους, αποτέλεσε μια νοητική πύλη που με γύρισε 20 χρόνια πίσω, στην εποχή της αριστοκρατικής αλητείας που πολλές φορές έχω ανασυγκροτήσει σε άρθρα μου, βρίσκομαι σε θέση να ταυτιστώ σχεδόν με την αισθαντικότητα που αναδίνουν οι λέξεις του άρθρου σου.
Τουλάχιστον, ο χειμώνας που έρχεται δείχνει να υπόσχεται ατελείωτους πολέμους...Ώρα για τους πραγματικούς πολεμιστές να δείξουν την αξία τους..
Σταμάτης

Avenguard είπε...

...τα σπαθιά διψάνε όλες τις εποχές...!

Ανώνυμος είπε...

Άσε τα καλοκαίρια και τα φθινόπωρα και γράψε ένα γαμάτο άρθρο για τον Κane να γουστάρουμε....

Κιμμέριος είπε...

Σταμάτη και Avenguard: Hail!

Ανώνυμε: έχουμε και κάποιο ποιητικό ταμπεραμέντο που πρέπει που και που να εκφράζεται :-) Αλλά τελικά όλα στον Kane καταλήγουν... Ανάρτηση λίγο δύσκολο να κάνω, αλλά υπάρχει σχεδιασμός για κάποιο μεγαλύτερο, έντυπο άρθρο. Hail!

P A L A D I N είπε...

Καλό Φθινόπωρο Κιμμέριε!

Απαραίτητη εποχιακή μουσική υπόκρουση:
WHILE HEAVEN WEPT - September, Into the wells of sorrow, Death of love & Thus with a kiss I die


Hail!

Κιμμέριος είπε...

GL σε χαιρετώ και περιμένω εντυπώσεις από τα ταξίδια σου.