Σήμερα έτυχε να θυμηθώ έναν παλιό φίλο, έναν ξανθό μαλλιά που τραγούδαγε ψυχωμένα για την Ανάσα του Δράκου και τον Καβαλάρη του Θανάτου. Έναν περήφανο ήρωα του Heavy Metal που έβγαζε Κραυγή Μάχης το 1984 ντυμένος με μαύρη πανοπλία. Έναν τραγουδιστή με βραχνή και χαρακτηριστική φωνή που ταξίδεψε τον πιτσιρικά που κάποτε ήμουνα μέχρι την μακρινή Κολχίδα για να αντιμετωπίσει τα γεννήματα των Δοντιών του Δράκοντα.
Destiny calls
To leave these walls
For only the fleece
Can bring us peace
I am to rule
A king not a fool
The prophesy I will defend
And sail to the worlds end
Fear the children slain of the hydra
For they will seek to kill upon command
None can escape the teeth of the hydra
From the teeth of the hydra
Come the children of the Damned
Η πρώτη μας γνωριμία πολλά χρόνια πριν, όταν ένα Σάββατο μεσημέρι γύρισα σπίτι φέρνοντας μαζί μου έναν δίσκο με εξώφυλλο μια κόμπρα που είχε βυθίσει τα δόντια της στο κεφάλι ενός λύκου. 990 δραχμές από το Rock City στην Ακαδημίας. Πρώτη επαφή με το The curse για να ακολουθήσουν τα Warning of danger, Battle cry, Nightmares. Και η φωνή του ξανθού ιππότη -που είχε πλέον βγάλει την πανοπλία- να βγάζει πάντα τσαμπουκά, συναίσθημα και ψυχή.To leave these walls
For only the fleece
Can bring us peace
I am to rule
A king not a fool
The prophesy I will defend
And sail to the worlds end
Fear the children slain of the hydra
For they will seek to kill upon command
None can escape the teeth of the hydra
From the teeth of the hydra
Come the children of the Damned
You stand in my way a fatal mistake
The path of destruction lies in your way
Nowhere to run the nightmare is real
There's no way escaping the wrath the wrath of my steel
You live by the sword you'll die by the blade
Stand for the fight your life I will take
You'll die by the blade
The path of destruction lies in your way
Nowhere to run the nightmare is real
There's no way escaping the wrath the wrath of my steel
You live by the sword you'll die by the blade
Stand for the fight your life I will take
You'll die by the blade
Τελικά ο Ξανθός δεν πέθανε από το σπαθί αλλά νικήθηκε από την αρρώστια πριν μερικά χρόνια. Αν και δεν έπεσε στην μάχη, οι πύλες της Valhalla του Heavy Metal άνοιξαν διάπλατα για να τον δεχτούν. Έμειναν τα τραγούδια του και η ανάμνηση ενός μακρυμάλλη μεταλλά με αγέρωχο βλέμμα και εκφραστική φωνή...
The beast has our backs
Against the wall
And the power to devour
One and all
Man must reach a higher
Plain for his world to remain
Against the wall
And the power to devour
One and all
Man must reach a higher
Plain for his world to remain
Το Κτήνος εξακολουθεί να μας έχει με την πλάτη στον τοίχο και αναζητούμε πάντα ένα υψηλότερο επίπεδο. Ο J. D. μας προειδοποίησε για τον Κίνδυνο και η φωνή του συνεχίζει να μας δίνει πάντα κουράγιο. Να είσαι καλά όπου και αν βρίσκεσαι φίλε...
Ο τραγουδιστής είναι βέβαια ο J. D. Kimball των Omen, ενός από τα πιο αγαπημένα μου συγκροτήματα. Τραγούδησε στους τρεις πρώτους κλασικούς δίσκους της μπάντας (και στο EP Nightmares) και πέθανε από καρκίνο το 2003.