Το λυκόφως της ανθρωπότητας

Σωτήριο έτος 2002 και ενώ διάφοροι ουτιδανοί επιμένουν να κάνουν λόγο για θάνατο του Heavy Metal, οι Αμερικανοί Ζandelle εξαπολύουν το Λυκόφως πάνω στην Ανθρωπότητα (Twilight on humanity). Έχουν προηγηθεί ένα EP που ακόμα ψάχνω καθώς και το full length Shadows of reality το οποίο είχα αγοράσει κατά την διάρκεια των πρώιμων φοιτητικών μου χρόνων και με είχε αφήσει με πολύ θετικές εντυπώσεις. Μετά το Shadows of reality είχα χάσει τα ίχνη των Zandelle μέχρι πριν μερικά χρόνια που πέτυχα στο κέντρο της Αθήνας σεσημασμένο παράγοντα του Heavy Metal ο οποίος με πληροφόρησε για την ύπαρξη του Twilight on humanity. Το αναζήτησα, το αγόρασα, το άκουσα και υποκλίθηκα στην Ισχύ!

Οι Zandelle είχαν αφήσει πίσω τους τον underground χώρο και είχαν επιστρέψει με πολύ δυνατή παραγωγή, επιρροές από το ευρωπαϊκό power, έναν ήχο βαρύ και ασήκωτο και την διάθεση να τα σαρώσουν όλα. Αρχηγός της μπάντας ο δικός μας George Tsalikis (απλή συνωνυμία με τον απάλευτο λαϊκο-ποπ χαμογελαστό αοιδό) στα χαρακτηριστικά φωνητικά και στο μπάσο. Στις κιθάρες βρίσκουμε τους TW Durfy και Antony Maglio, ενώ τα τύμπανα κοπανάει ανελέητα ο Bob Delmini.

Το έναυσμα δίνεται με το καταστροφικό Warlords of steel, στο οποίο οι προθέσεις του Tsalikis και της παρέας του γίνονται αμέσως φανερές:

With out battle cry we'll chill them to the bone

We'll make them run and hide under every rock and stone

They cannot hold us down; the power is in our hearts

And if they try to stop up we'll tear them all apart.

Μοναδικό ψεγάδι του κομματιού η απουσία κιθαριστικού σόλο, έλλειψη η οποία ευτυχώς δεν παρατηρείται στα υπόλοιπα τραγούδια αφού οι δύο κιθαρίστες έχουν κάνει πραγματικά πολύ όμορφη δουλειά. Η διάθεση γίνεται πιο επική με τα The champion και Α hero’s quest ενώ ο καταιγισμός που φέρει τον τίτλο Lord of thunder δύσκολα περιγράφεται με λόγια. Ανεξέλεγκτο headbanging, ανελέητη συντριβή των εχθρών του Metal! Συνέχεια με τα δυνατά Immortal realms και Delusions, ενώ οι θεοί έχουν και μπαλάντα (ευτυχώς όχι νερόβραστη) με τίτλο Eternal love. Ακολουθεί το σύντομο instrumental Sunrise που δίνει τη θέση του σε άλλο ένα γρήγορο και σαρωτικό κομμάτι, το The cycle. Και ο δίσκος κλείνει με το δωδεκάλεπτο, φιλόδοξο (και επιτυχημένο) ομώνυμο Twilight on humanity, το οποίο γκρεμίζει ό,τι έχει μείνει όρθιο.

Από στιχουργικής απόψεως ο Tsalikis αναζητεί την έμπνευση του στο Έπος και στα Αθάνατα Βασίλεια της Φαντασίας. Ωστόσο υπάρχουν και πιο προσγειωμένες στιγμές όπως το Delusions και το The cycle στο οποίο εκφράζεται προβληματισμός για τη σύντομη παραμονή μας σε αυτόν τον κόσμο και για το τι την ακολουθεί. Ιδιαίτερη μνεία όμως πρέπει να γίνει στο Twilight on humanity και πιο συγκεκριμένα στο πρώτο μέρος του, οι στίχοι του οποίου τα λένε όλα:

Day by day we follow our routines
Not much changed in our lives
With every dawn another sunrise
A never ending cycle in our minds.

Never once did we stop to think
What if this all came to an end?
If everything we knew was gone
If reality became pretend.

But you carry on as if nothing will change
Nothing is out of place, nothing new or strange
Familiarity has become part of you
It rules your judgement on what is false or true.

Did you ever wonder why it is this way?
Did you ever ask if other worlds exist?
Could it be that we 're the only ones
Or are there others hiding in the mist.

What if there was a world that we did not know of
Where creatures lurk below and dragons soar above
And what if that world began to enter ours
Would it enter quietly or with devastating power?

Το έχει πιάσει το νόημα ο Tsalikis! Πράγματι, οι περισσότεροι από εμάς ακολουθούμε την καθημερινή ρουτίνα μας χωρίς ποτέ να κάνουμε μια παύση για να αναρωτηθούμε τι βρίσκεται πέρα από τον οικείο κόσμο μας αλλά και τι θα συμβεί αν δημιουργηθεί ένα ρήγμα στην καθημερινή πραγματικότητα και κάτι από αλλού εισέλθει σε αυτόν. Οι Zandelle δίνουν τη σχετικά αισιόδοξη εκδοχή τους στα υπόλοιπα μέρη της σύνθεσης. Προσωπικά, έχω στο μυαλό μου μια πολύ χειρότερη εκδοχή όπου δεν υπάρχει καμία πιθανότητα σωτηρίας για την ανθρωπότητα. Αλλά αυτό βέβαια αποτελεί θέμα μιας άλλης ανάρτησης...

Οι Zandelle συνεχίζουν μέχρι σήμερα αν και με απογοήτευσαν με την τελευταία κυκλοφορία τους (Flames of rage του 2009). Ασχέτως της κάμψης της μπάντας, το Twilight on humanity παραμένει μουσική πύλη προς βασίλεια Δύναμης και Φαντασίας, όπως άλλωστε κάθε σπουδαίος Metal δίσκος. Γυρίστε την πλάτη στους ξενέρωτους, τους σκεπτόμενους μεταλλάδες, τους προοδευτικούς κόπανους και τους πάσης φύσεως σκατόψυχους και νιώστε την αδυσώπητη ισχύ! Αν δεν αντέξετε μη σας πιάσει απελπισία, υπάρχει για σας και το Metal Hammer. Τα λέμε!