Oι White Wizzard και οι Enforcer είναι δύο νέα συγκροτήματα που γνώρισα σχετικά πρόσφατα. Οι πρώτοι είναι από τις ΗΠΑ ενώ οι δεύτεροι από τη Σουηδία. Μέσα στην τρέχουσα χρονιά και οι δύο μπάντες κυκλοφόρησαν νέες δουλειές, τα Over the top (White Wizzard) και Diamonds (Enforcer). Αν και δεν πολυασχολούμαι με καινούργιες κυκλοφορίες, οφείλω να ομολογήσω πως τα δύο συγκεκριμένα cd αποδείχτηκαν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη.
Και οι δύο μπάντες έχουν όρεξη, ενθουσιασμό, τραγουδιστές που γουστάρω να ακούω και το πιο σημαντικό απ' όλα: διαθέτουν έμπνευση η οποία γίνεται ολοφάνερη σε κομματάρες όπως το 40 Deuces των White Wizzard και το Katana των Enforcer. Παραδόξως και τα δύο cd περιέχουν ένα τραγούδι με τον τίτλο High roller! Πρόκειται για δίσκους που δεν τους βαριέσαι μετά από μια ακρόαση αλλά θες να τους ακούσεις ξανά (φαινόμενο όχι ιδιαίτερα συνηθισμένο στις μέρες μας). Ηχητικά οι δύο μπάντες οπωσδήποτε δεν διεκδικούν βραβείο πρωτοτυπίας αφού η Maiden-ίλα είναι κραυγαλέα. Βέβαια αυτό δεν με χαλάει καθόλου, μακάρι και Maiden να έπαιζαν έτσι σήμερα. Φυσικά υπάρχουν και μέτριες στιγμές (κυρίως στους White Wizzard) αλλά πιστεύω πως το σύνολο και στις δύο περιπτώσεις είναι αξιόλογο.
Το ερώτημα που τίθεται βέβαια είναι τι προοπτικές υπάρχουν για το μέλλον. Θα μπορέσουν αυτές οι μπάντες να παραμείνουν στο προσκήνιο με καλές δουλειές ή η πορεία τους θα είναι μετεωρική και θα εξαφανιστούν μετά από λίγο καιρό; Και κάτι πιο σημαντικό: θα μπορέσουν τα δύο συγκροτήματα να δημιουργήσουν σε υψηλότερο επίπεδο και να μας προσφέρουν συνθέσεις αξιώσεων ή θα εγκλωβιστούν στο καλό αλλά και απλό ύφος που τα χαρακτηρίζει τώρα; Προσωπικά δεν είμαι αισιόδοξος. Παρά τα καλά τους στοιχεία δεν πιστεύω πως οι White Wizzard ή οι Enforcer θα καταφέρουν να κάνουν τη διαφορά και να κατακτήσουν μια περίοπτη θέση στη μουσική μας. Ήδη διαβάζω πως ο πολύ καλός τραγουδιστής του Over the top έφυγε από τους White Wizzard. Δύσκολο να γίνει προκοπή έτσι. Το μέλλον βέβαια θα μας δείξει τι εξέλιξη θα έχουν οι δύο μπάντες. Προς το παρόν, οι χιλιάδες αναγνώστες τούτου εδώ του blog αξίζει να τους δώσετε μια ευκαιρία.
Και οι δύο μπάντες έχουν όρεξη, ενθουσιασμό, τραγουδιστές που γουστάρω να ακούω και το πιο σημαντικό απ' όλα: διαθέτουν έμπνευση η οποία γίνεται ολοφάνερη σε κομματάρες όπως το 40 Deuces των White Wizzard και το Katana των Enforcer. Παραδόξως και τα δύο cd περιέχουν ένα τραγούδι με τον τίτλο High roller! Πρόκειται για δίσκους που δεν τους βαριέσαι μετά από μια ακρόαση αλλά θες να τους ακούσεις ξανά (φαινόμενο όχι ιδιαίτερα συνηθισμένο στις μέρες μας). Ηχητικά οι δύο μπάντες οπωσδήποτε δεν διεκδικούν βραβείο πρωτοτυπίας αφού η Maiden-ίλα είναι κραυγαλέα. Βέβαια αυτό δεν με χαλάει καθόλου, μακάρι και Maiden να έπαιζαν έτσι σήμερα. Φυσικά υπάρχουν και μέτριες στιγμές (κυρίως στους White Wizzard) αλλά πιστεύω πως το σύνολο και στις δύο περιπτώσεις είναι αξιόλογο.
Το ερώτημα που τίθεται βέβαια είναι τι προοπτικές υπάρχουν για το μέλλον. Θα μπορέσουν αυτές οι μπάντες να παραμείνουν στο προσκήνιο με καλές δουλειές ή η πορεία τους θα είναι μετεωρική και θα εξαφανιστούν μετά από λίγο καιρό; Και κάτι πιο σημαντικό: θα μπορέσουν τα δύο συγκροτήματα να δημιουργήσουν σε υψηλότερο επίπεδο και να μας προσφέρουν συνθέσεις αξιώσεων ή θα εγκλωβιστούν στο καλό αλλά και απλό ύφος που τα χαρακτηρίζει τώρα; Προσωπικά δεν είμαι αισιόδοξος. Παρά τα καλά τους στοιχεία δεν πιστεύω πως οι White Wizzard ή οι Enforcer θα καταφέρουν να κάνουν τη διαφορά και να κατακτήσουν μια περίοπτη θέση στη μουσική μας. Ήδη διαβάζω πως ο πολύ καλός τραγουδιστής του Over the top έφυγε από τους White Wizzard. Δύσκολο να γίνει προκοπή έτσι. Το μέλλον βέβαια θα μας δείξει τι εξέλιξη θα έχουν οι δύο μπάντες. Προς το παρόν, οι χιλιάδες αναγνώστες τούτου εδώ του blog αξίζει να τους δώσετε μια ευκαιρία.
Out in the city - On streets of fire
I feel the power of the night
Fire and octane - Leather and metal
I'm burning under neon lights
I feel the power of the night
Fire and octane - Leather and metal
I'm burning under neon lights
4 σχόλια:
Δεν υπάρχει καμιά παρεξήγηση... Σε αντίθεση με τα μέτρια αυτά (ωστόσο συμπαθητικά για την true τάση τους) άλμπουμ, υπάρχει ένα γκρουπ από τη Σουηδία, που σπέρνει φωτιά και ατσάλι και αποτελεί τον Πολέμαρχο του σύγχρονου παγκόσμιου heavy metal!
...και φυσικά ακόμα ένα από Αμερική που επαναφέρει τον αληθινό λυρισμό στο metal.
Υποθέτω πως οι Σουηδοί που αναφέρεις είναι οι Grand Magus, οι οποίοι σε μερικές μέρες κυκλοφορούν και νέο δίσκο (θα επενδύσω). Από Αμερική εννοείς τους While heaven wept; Και τα δύο συγκροτήματα είναι πολύ καλά αλλά οι πιτσιρικάδες που παρουσιάζω στην ανάρτηση είναι πιο κοντά στον κλασικό ήχο και κατ' επέκταση στα δικά μου μουσικά γούστα.
symfonw me to G.L.!!!!
..poly kaloi kai oi enforcer omos..kai live sto up the hammers SKOTOSAN!!!1
Δημοσίευση σχολίου