Εκτός από τον Ronnie James Dio, μέσα στις μέρες που πέρασαν ξεκίνησε το ταξίδι του για το Άγνωστο και ο Frank Frazetta. Ακολουθούν λίγες γραμμές για τον μεγάλο ζωγράφο και την πρώτη γνωριμία μαζί του.
Πριν αρκετά χρόνια αποφάσισα να ξεκινήσω να ασχολούμαι (ως αναγνώστης προφανώς) με τη Φανταστική Λογοτεχνία. Αφορμή στάθηκε ένα σχετικό κείμενο του Sun Knight στο ΜΗ, αλλά τα αίτια ήταν βαθύτερα. Έχοντας αποστηθίσει τα ονόματα κάποιων συγγραφέων που αναφέρονταν στο άρθρο, επέδραμα στο τοπικό βιβλιοπωλείο έτοιμος να επενδύσω το χαρτζιλίκι μου σε βιβλιογραφίες ολόκληρες. Η προσγείωση μου στην πραγματικότητα ήταν ανώμαλη αφού ο υπάλληλος με ενημέρωσε πως από Lovecraft, Howard, Moorcock, Dunsany κτλ δεν υπήρχε τίποτα. Απογοητευμένος αποφάσισα να ρίξω μια ματιά στα υπόλοιπα βιβλία και τελικά εντόπισα σε κάποιες θήκες για βιβλία τσέπης μερικά από τα βιβλιαράκια των θρυλικών εκδόσεων Ωρόρα. "Εδώ είμαστε!", σκέφτηκα. Ένα από τα μικρά αυτά βιβλια διέθετε ένα πολύ εντυπωσιακό εξώφυλλο: ένας σκοτεινός, έφιππος πολεμιστής, μια μαύρη φιγούρα θανάτου με κερασφόρο κράνος, ανεξιχνίαστα χαρακτηριστικά προσώπου, κόκκινα μάτια σαν το αίμα πάνω στο τσεκούρι που κρατούσε, ατσάλινη ασπίδα και στο φόντο φωτιά, καπνός και όρνια να κόβουν κύκλους πάνω από το πεδίο της μάχης. Ήταν η πρώτη επαφή μου με τον Deathdealer, ίσως την πιο διάσημη δημιουργία του Frazetta. Ο σύνδεσμος με τον μαγικό κόσμο του Αμερικανού καλλιτέχνη είχε γεννηθεί.
Οι ιστορίες που περιείχε το βιβλίο βέβαια δεν είχαν σχέση με το εξώφυλλο (αν και ήταν το ίδιο σπουδαίες). Επρόκειτο για μια συλλογή ιστοριών του Ρόμπερτ Χάουαρντ με ήρωα τον Σόλομον Κέην, τον αλύγιστο τιμωρό του κακού. Αγοράζοντας και άλλα βιβλία των ίδιων εκδόσεων παρατήρησα πως αρκετά από αυτά είχαν επίσης πολύ δυνατά εξώφυλλα των οποίων η τεχνοτροπία και το ύφος παρέπεμπαν στον δημιουργό του σκοτεινού καβαλάρη. Σε κάποια από αυτά διακρίνοταν η υπογραφή του ζωγράφου και έτσι έμαθα πως ο τύπος λεγόταν Frazetta. Ο Frazetta παρέμεινε ένα αίνιγμα για αρκετά χρόνια ακόμα (αναφέρομαι σε εποχές πριν την εξάπλωση του διαδικτύου). Δεν ήξερα αν ήταν γνωστός ή underground καλλιτέχνης, αν είχε κάνει πολλούς ή λίγους πίνακες, που ζούσε, πως ήταν εμφανισιακά. Ήμουν βέβαιος όμως για ένα πράγμα: για τη δύναμη και τη μαγεία των έργων του. H αναζήτηση συνεχίστηκε, τα χρόνια περάσανε. Διαθέτω πλεον τρία υπέροχα βιβλία για τον Frazetta και τα παλιά ερωτηματικά έχουν απαντηθεί. Η γοητεία που ασκεί το έργο του όμως παραμένει. Αρκεί μια ματιά σε κάποιον από τους πίνακες του για να γκρεμιστούν προσωρινά τα τείχη που υψώνει γύρω μας (σε όλους μας;) η γκρίζα, συναινετική πραγματικότητα. Και κάθε φορά αναρωτιέμαι αν αυτή η προσωρινή πτώση των τειχών γίνει ποτέ μόνιμη...
Σταματώ εδώ αν και υπάρχουν πολλά που θα μπορούσαν να γραφτούν ακόμη. Ο Frazetta υπήρξε πρωτοπόρος της Τέχνης της Φαντασίας. Έδωσε μορφή στα όνειρα μας και γι' αυτό του χρωστούμε αιώνια χάρη. Ελπίζω να ταξιδεύει στους κόσμους που με τόσο αριστουργηματικό τρόπο απεικόνισε, παρέα με την αγαπημένη του γυναίκα την οποία είχε χάσει πριν μερικούς μήνες. Από τη μεριά μου, κοιτάζω τον αιώνιο βάρβαρο καθώς υψώνει το σπαθί του ενάντια στους θεούς και για μια ακόμη φορά νιώθω τα τείχη γύρω μου να διαλύονται...
Farewell!.
Σταματώ εδώ αν και υπάρχουν πολλά που θα μπορούσαν να γραφτούν ακόμη. Ο Frazetta υπήρξε πρωτοπόρος της Τέχνης της Φαντασίας. Έδωσε μορφή στα όνειρα μας και γι' αυτό του χρωστούμε αιώνια χάρη. Ελπίζω να ταξιδεύει στους κόσμους που με τόσο αριστουργηματικό τρόπο απεικόνισε, παρέα με την αγαπημένη του γυναίκα την οποία είχε χάσει πριν μερικούς μήνες. Από τη μεριά μου, κοιτάζω τον αιώνιο βάρβαρο καθώς υψώνει το σπαθί του ενάντια στους θεούς και για μια ακόμη φορά νιώθω τα τείχη γύρω μου να διαλύονται...Farewell!.
