FOREVER FIGHTING THE WORLD!!!

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2019

Δεκέμβριος 2019

Στο τρίτο μου ταξίδι στη Βρέμη αναζήτησα για μια ακόμη φορά τους δύο μπρούτζινους ιππότες που στέκονται αγέρωχοι καβάλα στα άλογα τους έξω από το όμορφο δημαρχείο της πόλης. Αδιάφοροι για το πλήθος των περαστικών και την κίνηση  στη χριστουγεννιάτικη αγορά, συνέχιζαν να κοιτούν μπροστά, προσηλωμένοι σε υπερβατικές αναζητήσεις.


Παραδίπλα, θαύμασα ξανά το εντυπωσιακό άγαλμα του Ρολάνδου, που στέκει φρουρός της πόλης με ξίφος και ασπίδα, σκεπτόμενος πως είναι παράδοξο ο κορυφαίος ιππότης του Καρλομάγνου να θεωρείται προστάτης μιας πόλης εμπόρων.


Κατά τη σύντομη επίσκεψη μου στο Αμβούργο στάθηκα με δέος μπροστά στο μαυρισμένο καμπαναριό του-ρημαγμένου από τους φονικούς βομβαρδισμούς των Συμμάχων-ναού του Αγίου Νικολάου.


Εκτός όμως από τις ματιές στην Ευρώπη του παρελθόντος και της παράδοσης (και η Γερμανία βρίσκεται αναμφίβολα στην καρδιά της), το παρόν προκάλεσε και πάλι προβληματισμούς: μεγάλος αριθμός αλλόφυλων, καταναλωτισμός, οργάνωση του κράτους και αναπόφευκτες συγκρίσεις με την χώρα μας, κατάσταση των πανεπιστημίων και παραγωγή εφαρμοσμένης έρευνας, υποδομές και βιοτικό επίπεδο.

Τέλος, αφήνοντας στην άκρη τις όποιες κοινωνικοπολιτικές παρατηρήσεις, επιβεβαιώθηκαν δύο βασικές διαπιστώσεις στις οποίες έχω καταλήξει εδώ και αρκετό καιρό:
α) Ακόμα και όταν επιστρέφεις στο ίδιο μέρος δεν μπορείς να γυρίσεις πραγματικά πίσω. Ο τόπος είναι βασικά ο ίδιος αλλά τα πρόσωπα έχουν αλλάξει, εσύ ο ίδιος έχεις αλλάξει, και οι περασμένες στιγμές και ατμόσφαιρες είναι αδύνατο να ανασυντεθούν και βιωθούν ξανά.
β) Τα ταξίδια είναι απολύτως απαραίτητα (συνδυαζόμενα βεβαίως με την απαραίτητη ευφυΐα) για να καταφέρει κάποιος να δει πέρα από τη μύτη του. Κοσμοπολιτισμός; Μάλλον χρειάζεται σε ένα μικρό ποσοστό και είναι οπωσδήποτε προτιμότερος από τον κοντόφθαλμο επαρχιωτισμό.

Με αυτές τις σκέψεις, το ιστολόγιο σας εύχεται καλές γιορτές. Προτεινόμενο συνοδευτικό ανάγνωσμα για την εποχή οι "Κλασικές ιστορίες φαντασμάτων" των εκδόσεων Αίολος. Τα συνοδευτικά ακούσματα αυστηρώς ευρωπαϊκά: οι απόκρυφοι ήχοι των Ιταλών Gothic Stone, η δυνατή επιστροφή των βετεράνων Angel Witch και το The Course of Empire των σταθερά αξιόλογων (αλλά και ελαφρώς άνευρων) Atlantean Kodex.


Τα ταξίδια στη Γερμανία: ως ΥΔ στο πλαίσιο ακαδημαϊκών επισκέψεων. 





13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τα ταξίδια μου στη Γερμανία και ιδίως στη Βρέμη, η ζωή των Γερμανών, η εγγενής τάση τους να υποβιβάζουν οτιδήποτε αφορά την Ελλάδα και η σύγχρονη εμμονή τους ότι εμείς δεν έχουμε καμία σχέση με τους Έλληνες του Λεωνίδα και του Περικλή είναι σκηνικά που θέλω να ξεχάσω.

Οπωσδήποτε και legendry και νέα τραγούδια Ironsword στα ακούσματα.

Παρότι χάσαμε τους επικούς Solstice από τη στρατιά των αθανάτων, επιμένουμε εμπρός!

Καλές γιορτές Γιώργο!

Κιμμέριος είπε...

Ανώνυμε να εικάσω πως είσαι ο γνωστός, εκ Χανίων ορμώμενος, πιστός αναγνώστης του blog; Πάντα αυστηρός στις κρίσεις! Η Βρέμη μου άρεσε αλλά βέβαια δύσκολα θα έμενα εκεί πάνω από έναν μήνα. Στον βαθμό που μίλησα με Γερμανούς (δηλαδή λίγο), δεν εντόπισα τις τάσεις που αναφέρεις. Πάντως (για να είμαστε ειλικρινείς) δεν έχουν και καμία ιδιαίτερη υποχρέωση να μας έχουν σε εκτίμηση.

Legendry καλοί, Ironsword αναμένουμε με αγωνία.

Δεν έχασες μόνο τους Solstice αλλά και τους Atlantean Kodex :-P

Καλές γιορτές να έχετε!

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχει και ένα άλλο φαινόμενο που εντόπισα τον τελευταίο χρονο.

Όταν είχε βγει το Smoulder κάτι δε μου πήγαινε καλά με δαύτους (δε θα επαναλάβω τα τότε λόγια μου) και κυρίως τους τίτλους των τραγουδιών. Μετά μπήκα στο bandcamp και τους έψαξα λίγο και είχαν βάλει σλόγκαν "¨Μέταλ εναντίον του φασισμού". Φυσικά οτιδήποτε προάγει πολιτική μέσα στη μουσική μου, το διαγράφω αμέσως.

Αργότερα μέσα στη χρονιά αγοράζω το Atlantean Kodex και στα notes του εσωφύλλου κυρήσσουν και αυτοί "Μέταλ εναντίον του φασισμού". Τότε άρχισα να ανησυχώ για την νέα τάση στο "αληθινό" μέταλ.

ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΚΥΡΉΣΣΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ?

Και σημείωσε ότι μιλάμε για τους Atlantean Kodex. Αυτούς που στον πρώτο δίσκο έγραφαν στίχους για το ότι πρέπει να χυθεί αίμα Ανατολιτών προκειμένου να ζήσουν τα παιδιά μας.

Το underground μεταλ (τα επιφανή ονόματα) ακολουθεί δυστυχώς πολιτικό ρεύμα, άλλοτε εθνικιστικό και άλλοτε ακροαριστερό (έχω πει κατάφατσα σε μέλος των Atlantean Kodex ότι δεν είναι επικό μέταλ αλλά πολιτικό).

Τώρα, που είναι έκδηλη η ποιότητα του καθενός, αναδεικνύεται και πάλι η αξία των Manowar και του Joey De Maio εν έτει 2019.

Αιρεσιάρχης

Κιμμέριος είπε...

Εμ, τα είπες κατάφατσα στους Kodex, φοβήθηκαν μην τους βγει το όνομα οι άνθρωποι και έσπευσαν να αναγράψουν anti-fascist epic metal στο cd :-) Γενικά, υπάρχει μια υστερία με τον φασισμό στην εποχή μας.

Κατά τ' άλλα, όπως το γράφεις: μόνο Manowar (και Ironsword, να συμπληρώσω)

Hail!

BALADEUR είπε...

Νομίζω ότι απαραίτητο συμπλήρωμα της 2ης εικόνας είναι το "Song of Roland" των Kamelot. Song of Roland never knight be so worthy... Ως προς την 3η εικόνα οτιδήποτε Νορβηγικό black metal των 90ς (αχαχαχα)!

Ως προς τις μουσικές προτάσεις που ανέφερες (με τις οποίες συμφωνώ και επαυξάνω) δώσε μία ευκαιρία στο "The Siege" των Capilla Ardiente (αν είσαι σε φάση επικού doom). Ααααααα και το καινούριο Wotan επίσης!

Κιμμέριος είπε...

Baladeur: για την 1η δεν μας είπες! Knights of steel ίσως; Ή το Crown of thorns από ASKA; To Capilla θα το τσεκάρω αλλά τους Wotan δεν τους παλεύω :-)

Αιρεσιάρχη απόλαυσε: http://www.mic.gr/thema/female-fronted-epic-metal-vasilisses-sto-dromo-toy-atsalioy

Ανώνυμος είπε...

Το λινκ να το ποστάρεις στη War Flag xa xa xa xa

Αιρεσιάρχης

Κιμμέριος είπε...

Καλή χρονιά αγαπητοί φίλοι!

Ανώνυμος είπε...

Έχεις το δικαίωμα και την υποχρέωση να με σείρεις απ΄το αφτί άλλη φορά αν πρόκειται για δισκάρες σαν το Riot City. Μα πώς δεν το αντιλήφθηκα εγκαίρως?

Αιρεσιάρχης

Ανώνυμος είπε...

Αναμένω σκληρή ανάρτηση για το καινούριο Ironsword

Αιρεσιάρχης

Κιμμέριος είπε...

Αιρεσιάρχη άργησες αλλά είδες τελικά το φως με τους Riot City :-) Ironsword αγνό, αντρικό και κονανικό, όπως ήταν αναμενόμενο. Ωστόσο, το θεωρώ υποδεέστερο του None but the brave. Θα επανέλθω όταν θα το έχω ακούσει περισσότερες φορές.

Hail!

Ανώνυμος είπε...

Μου έκανε εντύπωση το πόσο αιχμηρός είναι ο νέος ήχος τους. Επίσης τα ριφς νομίζω είναι πιο δουλεμένα.

ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΥΓΙΑΝΕΣ ΕΠΙΡΡΟΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΨΙΘΥΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟ SERVANTS OF STEEL ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ.

ΑΛΛΑ ΟΙ ΚΙΜΜΕΡΙΟΙ ΔΕ ΜΑΣΑΝΕ ΚΑΙ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΣΠΑΘΙΟΥ, ΜΑ ΤΟΝ ΚΡΟΜ!

Αιρεσιάρχης

Κιμμέριος είπε...

Αιρεσιάρχη:

ROGUES!!! IN THE HOUSEEEEEEEEE!!!!