Army of Immortals

Η Στρατιά των Αθανάτων ήταν ξεχασμένη σε ένα συρτάρι και εντοπίστηκε χθες κατά την διάρκεια μιας προσπάθειας να βάλω σε τάξη τα πράγματα στο δωμάτιο μου. Οι άνδρες στρατωνίζονταν σε ένα παλιό κουτί παπουτσιών All Star και ήταν όλοι σε εξαιρετική κατάσταση, αν και κάπως δυσαρεστημένοι που τους είχα λησμονήσει.

Άγγλοι, Γάλλοι, Γερμανοί, Αμερικανοί, Ρώσοι αλλά και Ιάπωνες, Βιετναμέζοι, Ζουλού και πολλοί άλλοι. Σπαθοφόροι, τυφεκιοφόροι, πυροβολητές και πολυβολητές. Πεζοί και έφιπποι. Στρατιώτες από διαφορετικές ιστορικές εποχές και με διαφορετικό οπλισμό, αλλά όλοι έτοιμοι για δράση παρά το 72-ή-και-76-φορές-μικρότερο-από-το-κανονικό μπόι τους. Μάρκες Esci και Matchbox. Όλοι δοκιμασμένοι σε εκατοντάδες μάχες από την εποχή που ήμουν πιτσιρικάς. Μάχες-ιεροτελεστίες που λάμβαναν χώρα πάνω σε συγκεκριμένο χαλί, με την χρήση βιβλίων (του Ιουλίου Βερν κατά προτίμηση) τοποθετημένων σε οριζόντια θέση για την κάλυψη των στρατιωτών και τη συμμετοχή συναρμολογούμενων αρμάτων μάχης -για συγκρούσεις του Β' ΠΠ- που έφτιαχνε ο αδελφός μου (και τα οποία χρησιμοποιούσα όταν έλειπε διότι δεν με άφηνε να τα αγγίξω). Ωραίες εποχές πριν την έλευση του Heavy Metal και λίγο μετά από αυτήν.

Χαζεύοντας τους στρατιώτες διαπίστωσα και την παρουσία μιας ομάδας Τευτόνων Ιπποτών οι οποίοι ήταν αγορασμένοι σχετικά πρόσφατα. Δεν θυμάμαι αν τους είχα αγοράσει παρέα με τον φίλο Paladin σε βόλτα σε σχετικό μαγαζί της Ιπποκράτους. Οπωσδήποτε όμως τους απέκτησα πολλά χρόνια αφότου είχα σταματήσει να "παίζω με στρατιωτάκια" (όπως έλεγαν ειρωνικά στο σχολείο κάποιοι παπάρες που βιαζόντουσαν να μεγαλώσουν).

Με λύπη διαπίστωσα πως οι περισσότεροι Τεύτονες με τα άλογα τους (το μοναδικό μεσαιωνικό τμήμα της Στρατιάς) βρίσκονται ακόμη στα πλαίσια τους. Εκτός από μερικούς ιππότες που είχα "κόψει "όταν είχα αγοράσει το κουτί της Italeri με το εντυπωσιακό εξώφυλλο, ποτέ δεν ασχολήθηκα να σπάσω τα πλαστικά δεσμά των υπόλοιπων. Υποθέτω πως ο αρχικός ενθουσιασμός της αγοράς και κάποια σχέδια για το ξεκίνημα μιας νέας συλλογής με την -άκρως ενδιαφέρουσα- σειρά της Italeri ξεθύμαναν γρήγορα. Ούτε χθες τους απελευθέρωσα. Τα χρόνια έχουν περάσει, οι διαθέσεις έχουν αλλάξει, ο παιδικός κόσμος με τις συγκινήσεις του έχει χαθεί στο παρελθόν και απόπειρες επανασύνδεσης μαζί του δεν έχουν επιτυχή έκβαση (τουλάχιστον για μένα).

Η Στρατιά των Αθανάτων συνεχίζει να ονειρεύεται μέσα στο χάρτινο κουτί της, ύστερα από την προσωρινή ανάσυρση της από την Λήθη για χάρη αυτής της ανάρτησης. Πιστεύω πως τα μέλη της -όπως κάθε ξεχασμένος μικρός στρατιώτης που σέβεται τον εαυτό του- περιμένουν μια τελευταία μάχη, ένα τελικό Λυκόφως των Θεών για να αποδείξουν την αξία τους. Ξέρω καλά πως όταν έρθει αυτή η στιγμή, δεν θα με απογοητεύσουν όπως τους απογοήτευσα εγώ.